19. MERYEM / 56-57Sure Ayet Sayısı: 98 Kitap Sırası: 19 Nüzul Sırası: 44 Nüzul Yeri: MEKKE | Kitabta İdris'i zikir et.
Muhakkak o, aliyy mekana ref ettiğimiz... sıddık Nebi idi. | وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ اِدْر۪يسَۘ اِنَّهُ كَانَ صِدّ۪يقاً نَبِياًّۗ | .56 | 56 |
ve Kök: harfKelime: veKelime Anlam: Edat (Harf-i Cer). Matuf ve matufun aleyh arasında ortak bir yönü anlatır, sıra bildirmez.
zkur Kök: Z!KRKelime: zikrFiil, 2.nci, Eril, Tekil, Emir Kelime Anlam: Anmak, hatırlamak. Yad etmek. Anılmak. Anımsamak, akılda tutmak, aklına getirmek. Hatırlatmak, dile getirmek, adını söylemek. Bir şeyi zihinde hazır etme. Akıldan çıkarmamak, unutmamak.
fîl Kök: harfKelime: fiKelime Anlam: Edat (Harf-i Cer). -da, -de eklerini ve "içinde", "hakkında" kelimelerini karşılar. "İçinde, içine, hakkında, hususunda, üzere, dâir, mütedair, beherine ve herbirine" mânalarına gelir.
Mekâna ve zamana âidiyyeti bildirir.
Ta'lil için, isti'lâ için ve yine harf-i cerr olan "bâ, ilâ, min, maa" harflerinin yerine kullanılır.
Geçen mef'ul ile gelecek fasıl arasında geçer.
Te'kid mânası da vardır.
kitâbi Kök: KTBKelime: kitabİsim, Eril Kelime Anlam:
idrîse Kök: DRSKelime: idris ... veri girişi devam ediyor ...
innehu Kök: harfKelime: inneKelime Anlam: Edat (Harf-i Cer). / Muhakkak / Tahkik edatı, katiyet ifade eder. İsim cümlesine “şüphesiz ki, muhakkak ki, gerçekten” gibi anlamlar katar.
kâne Kök: KVNKelime: kevnFiil, 3.ncü, Eril, Tekil, Geçmiş Zaman Kelime Anlam: Hudus. Varlık, var olmak. Vücud, alem, kainat. Mevcudiyet.
sıddîkan Kök: S:DK:Kelime: sıddıkİsim, Eril Kelime Anlam: Sadakatli. Çok samimi. Daima doğruluk üzere ve Allah'a ve Peygamberine çok sâdık olan erkek. Sözü ile işi bir olan.
nebiyyen. Kök: NBeKelime: nebiyyİsim, Eril, Çoğul | | | | | | وَرَفَعْنَاهُ مَكَاناً عَلِياًّ | .57 | 57 |
ve Kök: harfKelime: veKelime Anlam: Edat (Harf-i Cer). Matuf ve matufun aleyh arasında ortak bir yönü anlatır, sıra bildirmez.
rafa'nâhu Kök: RFA:Kelime: rafeaFiil, 1.nci, Çoğul, Geçmiş Zaman
mekânen Kök: KVNKelime: mekanİsim, Eril Kelime Anlam: Yer. Mahal. Mesken. Taraf, yan. Amaç, durum, yol, koşul, şart.
aliyyen. Kök: A:LVKelime: aliyy ... veri girişi devam ediyor ... Kelime Anlam: Üstün. Yüce. Çok büyük. Meşhur. Necib. Şerif, celil, aziz olan. Büyük, yüksek, meşhur, namdar, ünlü. Cennetin en yüksek tabakası.
El Aliy : Büyüklük toplamı. Toplu olduğu halde yok görünen durum. YÜCE, YÜCELTİCİ. | | | | |
Diğer Meal: Kitap’ta İdris’i de an. Şüphesiz o, doğru sözlü bir kimse, bir nebî idi. Onu yüce bir makama yükselttik.
|